توسط : مثبت نیوز – بررسی‌ها نشان می‌دهد در دو دهه اخیر سهم مساحت زیر کشت برنج در کشور از 527 هزار هکتار به 811 هزار هکتار در سال 1403 رسیده و طی 16 سال این میزان بیش از 53 درصد افزایش یافته است. از این گذشته سهم 29 استانی که در آن چنان ظرفیت بارش (آب) فراوانی ندارند و شاید در نگاه اول آن چنان هم مناسب کشت برنج نباشند از 25 درصد در سال 1387 به 30 درصد در سال 1403 رسیده است. یعنی 70 درصد برنج کشور در دو استان گیلان و مازندران و 30 درصد تولید برنج در سایر استان‌های غیرشمالی کشت می‌شود.
سازمان‌های جهاد کشاورزی و آب و برق خوزستان در تصمیمی تازه در اردیبهشت امسال، کشت شلتوک (برنچ) را در پنج حوضه مهم و پرتنش آبی شامل کرخه، دز، کارون، مارون- جراحی و زهره ممنوع اعلام کردند.
کشت برنج در استان‌های گلستان، فارس، لرستان، آذربایجان‌شرقی، ایلام، زنجان، اصفهان، چهارمحال‌وبختیاری، کهگیلویه‌وبویراحمد، سیستان‌و بلوچستان، خراسان‌رضوی، خراسان‌شمالی، اردبیل، قزوین، کرمانشاه، کردستان، آذربایجان‌غربی، خراسان‌جنوبی و کرمان کم و بیش ادامه دارد. این در حالی است که به گفته کارشناسان، هر هکتار زمین شالیزار، ۱۱ تا ۱۳ هزار لیتر آب مصرف می‌کند.
جالب است رتبه سوم مساحت زیر کشت برنج در سال گذشته متعلق به استان خوزستان، با بیش از 126 هزار و 700 هکتار مساحت زیر کشت برنج است.
استان‌هایی مانند فارس و آذربایجان شرقی در رتبه‌های پنجم و ششم میان استان‌های ایران قرار می‌گیرند. در مقابل استان‌هایی مانند خراسان جنوبی، شمالی و آذربایجان غربی کمترین میزان مساحت زیر کشت برنج را در سال 1403 داشته‌اند و به ترتیب 10، 19 و 27 هکتار ذکر شده است. در این میان در استان مرکزی در سال گذشته، هیچ کشت برنجی انجام نشده است.
خوزستان، ایلام، فارس، کهگیلویه و بویراحمد در رده مناطقی هستند که تاکنون کشت برنج در آن‌ها ممنوع اعلام شده است.
در استان‌های خشک مانند اصفهان با حدود 2300 هکتار، سیستان و بلوچستان با 4500 هکتار و خراسان رضوی با حدود 900 هکتار مساحت زیر کشت، با وجود دارا بودن آب و هوای گرم و خشک همچنان برنج کشت می‌شود که جای تأمل بسیاری ایجاد کرده که چطور ممکن است در چنین استان‌های خشک و کم‌آبی با بارش‌های اندک (کمتر از 250 میلی‌متر در سال که یک‌سوم میانگین جهانی است) و وجود کویر و قنات‌های گوناگون و بسیار همچنان برنج کشت شود.
