توسط : مثبت نیوز – در همان سال‌هایی که ایده راه‌اندازی «یاحق» مطرح شده بود، گروهی در دانشگاه یزد در حال آماده‌سازی یک موتور جست‌وجوی دیگر به نام «پارسیجو» بودند. نسخه آزمایشی این جست‌وجوگر در سال ۱۳۸۹ رونمایی شد و در سال ۱۳۹۱ پارسیجو رسما فعالیت خود را آغاز کرد.
پارسیجو خود را «یک موتور جست‌وجوی مستقل که از نتایج موتورهای جست‌وجوی دیگر استفاده نمی‌کند»، معرفی کرده بود و گفته بود: «همچنین تمامی مراحل خزش، نمایه‌سازی و رتبه‌بندی در سرورهای پارسیجو و توسط الگوریتم‌های طراحی‌شده توسط گروه آن، انجام می‌گیرد.»
در سال ۱۳۹۳ اعلام شد که به این موتور جست‌وجو ۱۵۰ سرور و حمایت‌هایی مانند پهنای باند، هزینه انتقال و دیگر هزینه‌ها از سوی وزارت ارتباطات تعلق گرفت. با همه این حمایت‌ها، نتایج جست‌وجوی پارسیجو اغلب نادقیق و سانسورشده بود.
وقتی هم در آبان ۱۳۹۸ اینترنت کشور به طور کامل قطع شد و تنها دسترسی به سرویس‌های داخلی مقدور بود، پارسیجو نتوانست به درستی پاسخگوی نیاز کاربران باشد.
در این میانه‌ها و به‌خصوص با انگیزه‌ای که حمایت‌های وزارت ارتباطات از جست‌وجوگرهای بومی فراهم می‌کرد، چندین پروژه دیگر نیز سر برآوردند اما بی‌آنکه خوش بدرخشند، دولت مستعجلی داشتند. یکی از این پروژه‌ها «گُرگُر» بود. این پروژه در بهمن ۱۳۹۳ رونمایی شد و توانست در کنار پارسیجو بخشی از بودجه‌های حمایتی وزارت ارتباطات را دریافت کند؛ بودجه‌ای که به گفته «برات قنبری»، معاون وقت برنامه‌ریزی وزیر ارتباطات، مجموع آن برای موتورهای جست‌وجو بیش از ۱۷۰ میلیارد تومان بود.
به رغم این حمایت‌ها، گرگر هم همان مسیر راحت بازیابی نتایج از موتورهای جست‌وجوی مطرح در جهان و سانسور این نتایج برای کاربران ایرانی را در پیش گرفت.
در سال ۱۳۹۳ نام «یوز» هم به‌عنوان «اولین موتور جست‌وجوی رسمی کشور» مطرح شد و معاون وقت برنامه‌ریزی وزارت ارتباطات گفت که راه‌اندازی این موتور جست‌وجو ۷ میلیارد تومان خرج روی دست وزرات ارتباطات گذاشته است اما در سال ۱۳۹۸، «امیر ناظمی»، رئیس وقت سازمان فناوری اطلاعات، اعلام کرد:
«یوز متعلق به گروهی است که در دانشگاه امام حسین فعال هستند و مجموعه سپاه باید درباره ادامه فعالیت موتور جست‌وجوگر یوز تصمیم‌گیری کند.»
یوز هم در سال ۱۴۰۰ پس از ۶ سال فعالیت، بی‌سروصدا صحنه را ترک کرد و برای همیشه غیرفعال شد.
کمی پیش از کنار رفتن موتور جست‌وجوی یوز، همراه اول «ذره‌بین» را معرفی کرد. این موتور جست‌وجو تا امروز فعال است اما امکانات بسیار محدود و نتایج نه‌چندان رضایت‌بخشش نشان می‌دهد که اپراتور اول هم نتوانسته طلسم این بازار را بشکند.
در میان این نام‌های برجسته، ده‌ها نام دیگر هم برای بازیگری در حوزه موتورهای جست‌وجو قد علم کرده‌اند اما امروز کمتر نشانی از آن‌ها می‌توان یافت؛ برخی مثل «پارسیک» که از اولین جست‌وجوگرهای وب فارسی به شمار می‌رود، تغییر کاربری داده‌اند و بسیاری دیگر مثل «سلام» تعطیل شده‌اند.
