توسط : مثبت نیوز – برای رفع کمبود آب و برق پیش‌بینی‌شده ایران تا سال ۱۴۲۰، فناوری‌های سبز جدید می‌توانند نقش متحول‌کننده‌ای در ایجاد تاب‌آوری اقلیمی، کاهش فشار بر منابع و تضمین توسعه پایدار ایفا کنند.
نمک‌زدایی با انرژی خورشیدی با فناوری نوین ترکیب فتوولتائیک (PV) یا انرژی خورشیدی متمرکز (CSP) با کارخانه‌های نمک‌زدایی اسمز معکوس/ غشایی در مناطق ساحلی می‌توانند تا سال ۱۴۲۰ برای ۵ تا ۱۰ میلیون نفر آب شیرین تولید کنند.
برداشت آب از اتمسفر با فناوری نوین استفاده از انرژی خورشیدی جهت تأمین انرژی مواد جاذب رطوبت یا سیستم‌های چگالشی که رطوبت را از هوا استخراج می‌کنند، برای مناطق خشک مانند یزد یا کرمان ایده‌آل است؛ که سیستم‌های کوچک می‌توانند ۲۰ تا ۵۰ لیتر در روز در هر واحد فراهم کنند.
سیستم‌های آبیاری هوشمند با فناوری حسگرهای اینترنت اشیا، کشاورزی دقیق مبتنی بر هوش مصنوعی و آبیاری قطره‌ای با انرژی خورشیدی با کاهش مصرف آب کشاورزی (تا ۴۰ درصد) در مناطق کلیدی مانند خوزستان همراه می‌شود.
بازیافت فاضلاب با فناوری بیوراکتورهای غشایی پیشرفته (MBR) و تصفیه‌خانه‌های خورشیدی با بازیافت بیش از ۷۰ درصد از فاضلاب شهری برای کشاورزی و صنعت قابل بهره‌برداری است.
مزارع خورشیدی و بادی پراکنده با فناوری پارک‌های خورشیدی در مقیاس صنعتی (در بیابان لوت) و مزارع بادی (منطقه منجیل) با ذخیره‌سازی باتری قابل استفاده در ایران است. ایران حدود ۳۰۰ روز آفتابی در سال دارد؛ انرژی خورشیدی می‌تواند تا سال ۱۴۲۰، ۳۰ تا ۵۰ درصد برق مورد نیاز را تأمین کند.
پنل‌های خورشیدی شناور با فناوری نصب سیستم‌های شناور فتوولتائیک روی مخازن سدها برای کاهش تبخیر و تولید برق مهم است. این موضوع به صرفه‌جویی سالانه ۱ تا ۳ میلیارد متر مکعب آب از تبخیر می‌انجامد. تولید ۵ تا ۱۰ گیگاوات برق اضافی از تولید هیدروژن سبز با فناوری استفاده از انرژی مازاد خورشیدی-بادی برای تولید هیدروژن از طریق الکترولیز امکان‌پذیر است.
فناوری باتری‌های لیتیوم-یونی، باتری‌های جریانی و ذخیره‌سازی انرژی هوای فشرده موجب تثبیت شبکه‌ها در زمان افزایش ناگهانی تقاضا ناشی از موج گرما است. پیوند انرژی خورشیدی-آب-انرژی با کارخانه‌های آب‌شیرین‌کن خورشیدی، آب را در تأسیسات هیدروژن سبز تأمین می‌کنند و یک سیستم حلقه بسته ایجاد می‌کنند.
مدیریت منابع مبتنی بر هوش مصنوعی با فناوری مدل‌های یادگیری ماشینی برای پیش‌بینی خشکسالی، موجب بهینه‌سازی بار شبکه و تخصیص آب موجب کاهش ۲۰ تا ۳۰ درصدی ضایعات آب-برق می‌شود.
به باور او «توانمندسازی جوامع روستایی با سیستم‌های خورشیدی-بادی خارج از شبکه به کاهش تلفات انتقال (که در حال حاضر حدود ۱۵ درصد در ایران) می‌انجامد. برای چنین برنامه نوینی باید شکاف‌های تخصصی و مهارتی فایق آمد. آموزش کارشناسان و مهندسان در هوش مصنوعی، انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری آب می‌تواند کسری آب و برق در کشور را تا سال ۱۴۲۰ کاهش دهد.
برای تولید آب شیرین، نمک‌زدایی خورشیدی به همراه برداشت از اتمسفر موجب ۱۰ تا ۱۵ میلیارد متر مکعب در سال عرضه جدید می‌شود. برای انرژی، الکتریسیته خورشیدی-باد به همراه ذخیره‌سازی موجب ۲۰ تا ۳۰ گیگاوات ظرفیت افزوده می‌شود. این فناوری‌ها فقط راه‌حل نیستند، بلکه فرصت‌هایی برای قرار دادن ایران به‌عنوان یک رهبر منطقه‌ای در تاب‌آوری اقلیمی هستند.
