توسط : مثبت نیوز – زیر خاک‌های دریاچه نمک قم، لایه لایه لیتیوم دفن شده است.
ایران و روسیه با یکدیگر نقاط مختلفی از خاک این دریاچه را آزمایش کرده‌اند که حالا نشان می‌دهد استخراج این سنگ با ارزش می‌تواند از این نقطه ما را به چه ثروت زیادی برساند.
وزارت صمت ها در یک سال گذشته روی شورابه‌های نمکی سه استان هم‌مرز تحقیق کرده و به نتایج جالبی رسیده‌اند. آنها به کمک یک شرکت معدنی روس در 46 ایستگاه چاهک‌هایی یک تا دو متری در کفه‌های نمکی حفر و در آزمایشگاه‌های روسی مواد آن را بررسی کردند. درباره کجا حرف می‌زنیم؟ یک مختصات جغرافیایی بین قم، اصفهان و سمنان در 85 کیلومتری جنوب تهران.
آزمایش‌های وزارتخانه چه چیزی نشان می‌داد؟ وزارت صمت ادعا می‌کند به ذخایر لیتیوم با غلظت‌های بالا رسیده که برای ایران در سطح جهانی قابل رقابت است. این‌ها را کجا پیدا کرده‌اند؟ بخشی از این لیتیوم در دریاچه نمک قم شناسایی شده. قمی‌ها بیشترین غلظت لیتیوم را در زمین‌های خود داشتند که حداکثر دارای ۸۱.۴ میلی‌گرم لیتیوم در هر لیتر شورابه بوده است.
بخشی دیگر در خور قرار داشته؛ در شورابه‌های ورودی کارخانه پتاس و در جاده خور به طبس. این کارخانه یکی از بزرگترین ذخایر املاح معدنی را دارد که کودهای شیمیایی یا محصولات دارویی تولید می‌کند. در این نقطه در هر لیتر شورابه 41 میلی‌گرم لیتیوم قرار دارد.
ایستگاه سوم در استان سمنان قرار دارد. در روستای طرود و شهرستان شاهرود که احتمالا باید به زودی شاهد رفت و آمد خودروهای سنگین استخراج معدن و کارگران و مهندسان باشد. یک منطقه با آب و هوای گرم و خشک و کویری که در مسیر راه ارتباطی شاهرود به اصفهان قرار دارد.
غلظت لیتیوم در اینجا چقدر است؟ 18 میلی‌گرم در هر لیتر. برای اینکه ببینیم آیا استخراج این لیتیوم صرفه اقتصادی دارد یا نه باید آن را با نقاط دیگر دنیا مقایسه کنیم. یک دریاچه در نوادای آمریکا (دریاچه سیلور پیک) با ۵۰-۱۰۰ ppm هم استخراج تجاری لیتیوم انجام می‌شود. پس ۸۱.۴ ppm لیتیوم در قم کم هم نیست، ولی خیلی هم بالا نیست. کارشناس‌های معدن می‌گویند سرعت استخراج از شورابه بسیار کند است و به جیب ما ایرانی‌ها نمی‌آید.
