توسط : مثبت نیوز – هیئت انتخاب سینمای ایران برای ارسال فیلم به مراسم اسکار، به‌جز «علت مرگ نامعلوم»، نام چهار اثر دیگر را نیز به رسانه‌ها اعلام کرده بود که بدون هیچ غلوی، اسم تنها اثر بلند سینمایی «علی زرنگار» در انتهای فهرست اعلامی قرار داشت و کمتر کسی شانسی برای آن قائل می‌شد.
«پیرپسر»، «زن و بچه»، «زیبا صدایم کن» و «رها» رقیب «علت مرگ نامعلوم» در این کارزار بودند و تقریبا اغلب رسانه‌های سینمایی و همینطور جراید چپ و راست اهمیت و شانسی برای این فیلم و رها قائل نمی‌شدند؛ حتی «زیبا صدایم کن»، آخرین ساخته رسول صدرعاملی نیز با وجود برخورداری از حمایت مالی بنیاد سینمایی فارابی -به‌عنوان اصلی‌ترین نهاد تصمیم‌گیرنده درخصوص معرفی نماینده سینمای ایران به آکادمی- از درصد شانس بالایی برای معرفی به اسکار برخوردار نبود، ولی این گمان مطرح بود که ممکن است فارابی با اعمال نظر، فیلم خودش را به این جشن ارسال کند، اما درنهایت شگفتی اوضاع به‌گونه‌ای که رسانه‌ها انتظار داشتند پیش نرفت و قرعه فال به نام «علت مرگ نامعلوم» افتاد.
جنس شگفتی اهالی سینما با وجود اتفاقاتی که در سینمای ما در حال جریان است تفاوت دارد و می‌توان از انتخاب این فیلم در یکی از تصمیم‌های جنجالی مدیران سینمایی کشور، حداقل در نسبت با رقبایش دفاع کرد. «زن و بچه» و «پیرپسر» متعلق به جریان اصلی و مسلط سینمای ایران هستند و کسر قابل‌توجهی از محتوای تولیدشده در چندماه اخیر را بی‌حساب‌وکتاب و صرفا به دلیل معانی‌ای که به‌شکل باربط و بی‌ربط از متن اثر استخراج می‌کنند به خودشان اختصاص داده‌اند. «زن و بچه» و به‌ویژه «پیرپسر» بیش از آنکه با جهان سینمایی‌شان به مخاطب معرفی شوند با نسبتی که در مواجهه با ساختار سیاسی برقرار می‌کنند، تعریف می‌شوند و به همین خاطر هم صاحبان آن‌ها حضور در اسکار را حق مسلم خویش قلمداد می‌کنند.
در چنین شرایطی، اجماع بر سر «علت مرگ نامعلوم» به اندازه انتخاب «رها» و «زیبا صدایم کن» عمل پرریسکی نیست و در عین حال نسبتا موجه به‌نظر می‌رسد، زیرا فیلم از یک طرف نماینده هیچ یک از جناح‌های اصلی سینمای ایران اعم از دولتی-ارگانی و بخش خصوصی مسئله‌دار نیست که رسانه‌ها را با خود وارد چالش اساسی کند و از سویی دیگر، کیفیت اثر، چه در بعد ساختار روایی و چه از لحاظ فرم بصری در حدی هست که بتواند فشارها را از روی هیئت انتخاب بردارد.
به بیان دیگر، «علت مرگ نامعلوم» حتی با وجود عدم همراهی رسانه‌ها و جریان اصلی منتقدان در مقایسه با باقی آثار فهرست نهایی معرفی به اسکار از منظر سینمایی و همینطور زیبایی‌شناسانه حرف‌های بیشتری برای گفتن دارد.
