توسط : مثبت نیوز – همزمان با مذاکرات حساس ایران و آمریکا، که رسانه ها از «پیشرفت نسبی» آن خبر داده بودند، این انفجار به سرعت در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب یافت. رسانه‌های آمریکایی، اسرائیلی و روسی، به دلیل نقش استراتژیک ایران در منطقه و روابط پرتنش با این کشورها، رویکردهای متفاوتی در تحلیل دلیل انفجار اتخاذ کردند.
رسانه‌های آمریکایی، به‌ویژه «نیویورک تایمز» و «آسوشیتدپرس»، در پوشش انفجار بندر شهید رجایی بر عوامل فنی و احتمال سهل‌انگاری تمرکز کردند. «نیویورک تایمز» در ۲۶ آوریل گزارش داد که انفجار ناشی از ماده پرکلرات سدیم، یکی از ترکیبات اصلی سوخت جامد موشک‌های بالستیک بوده است. این گزارش ادعا کرد که جابه‌جایی نادرست این ماده عامل انفجار بود. «آسوشیتدپرس» نیز به نقل از شرکت امنیتی دریایی «امبری» گزارش داد که انفجار به دلیل «حمل نادرست محموله‌ای از سوخت جامد مورد استفاده در موشک‌های بالستیک» رخ داده است. این گزارش افزود که بندر در مارس ۲۰۲۵ محموله‌ای از پرکلرات سدیم دریافت کرده بود. این روایت که بر خطای انسانی یا نقص فنی تأکید دارد، در رسانه‌های آمریکایی برجسته شد. «وال‌استریت ژورنال» نیز این تحلیل را تقویت کرد و نوشت که انفجار می‌تواند نتیجه «ضعف در مدیریت مواد خطرناک» باشد، به‌ویژه با توجه به سابقه حوادث مشابه در ایران، مانند انفجار بندر بیروت در ۲۰۲۰. این رسانه‌ها از گمانه‌زنی درباره دخالت خارجی پرهیز کردند و بر عوامل داخلی تمرکز داشتند.
«وال‌استریت ژورنال» نوشت که این حادثه می‌تواند فشار بر ایران را در مذاکرات افزایش دهد، زیرا «نقاط ضعف زیرساختی» را برجسته می‌کند. این رسانه‌ها از اتهام مستقیم به اسرائیل یا دیگر بازیگران خارجی خودداری کردند، اما با تأکید بر برنامه موشکی، زمینه را برای تحلیل‌های سیاسی فراهم ساختند.
«رویترز» در ۲۶ آوریل گزارش داد که «صدها نفر» در انفجار مجروح شدند، اما از تحلیل دلیل حادثه پرهیز کرد و تنها به گزارش‌های رسمی کشورمان استناد نمود.
رسانه‌های اسرائیلی، به‌ویژه «هاآرتص»، رویکردی محتاطانه اما همراه با گمانه‌زنی درباره دخالت اسرائیل اتخاذ کردند.
«جروزالم پست» در ۲۶ آوریل گزارش مشابهی منتشر کرد و نوشت که انفجار «سؤالاتی درباره امنیت تأسیسات استراتژیک ایران» ایجاد کرده است.
رسانه‌های روسی، مانند «اسپوتنیک» و «راشا تودی»، رویکردی مشابه رسانه‌های آمریکایی داشتند و بر عوامل داخلی و فنی تمرکز کردند.
تفاوت رویکردهای رسانه ای نشان‌دهنده اهداف استراتژیک متفاوت هر کشور است: آمریکا فشار دیپلماتیک، اسرائیل گمانه‌زنی محتاطانه، و روسیه حمایت از ایران.
