توسط : مثبت نیوز – با گذر از سطح شهر و نگاه کردن به بیلبوردهای مترو، جمله‌ای به چشم می‌آید: سفر قسطی!
با نابه‌سامانی‌های اقتصادی و افزایش هزینه‌های زندگی، سفرهای رویایی کم‌کم از سفر دور دنیا به اروپای دور، بعد به کشورهای همسایه و سپس به سفرهای داخلی و نهایتاً سفرهای کوتاه یک یا دو روزه در اطراف شهر تقلیل یافته‌اند و حالا قسطی شده‌اند.
در یک سال گذشته تنها ۷ میلیون و ۷۸۸ هزار خانوار ایرانی حداقل یک‌بار به سفر رفته‌اند؛ آماری که نشان می‌دهد نزدیک به ۷۰ درصد مردم، یعنی بیش از دو سوم جمعیت کشور، اصلاً سفری نداشته‌اند.
سهم سفر در سبد هزینه خانوارها از ۳ درصد در سال ۱۳۹۶ به تنها ۱.۶ درصد در سال ۱۴۰۱ کاهش یافته است.
هر خانوار تهرانی در سال تنها قادر به صرف ۵.۵ میلیون تومان برای سفر و تفریح است .
اگرچه کوچک شدن رؤیای سفر روندی تدریجی بوده، اما یکی از نقاط عطف آن، «جنگ ۱۲ روزه» بود. این رویداد باعث شد بسیاری از شرکت‌های گردشگری نیروهای خود را تعدیل کنند و در بازگرداندن هزینه مشتریان با مشکلات متعددی روبه‌رو شوند. بیش از ۵۶۰۰ پرواز در بازه زمانی ۲۳ تا ۳۱ خرداد لغو شد و حجم بالای درخواست‌های استرداد، اختلال در تراکنش‌های بانکی، مشکلات اینترنتی و نبود اطلاعات دقیق تماس مسافران، باعث شد فرآیند بازپرداخت با تأخیر انجام شود.
پس از آن نیز ترکش‌های جنگ بر پیکر صنعت گردشگری باقی ماند. در این میان، فروش سفرهای قسطی که پیش‌تر هم وجود داشت، با سرعت بیشتری گسترش یافت. به این ترتیب می‌توان گفت، سفر قسطی محصول مستقیم نابه‌سامانی‌های اقتصادی و فشار معیشتی جامعه امروز ایران است.
برخی از اقتصاددانان از این طرح‌ها به‌عنوان «تله بدهی» یاد می‌کنند و هشدار می‌دهند که این طرح‌ها، نه‌تنها کمکی به بهبود اوضاع مالی خانوارها نمی‌کنند، بلکه با تحمیل اقساط جدید در کنار هزینه‌های سنگین زندگی، فشار مضاعفی را بر بودجه خانوار وارد می‌سازند.
وقتی فرد در شرایط عادی توان پرداخت یک مبلغ را برای یک محصول ندارد، مسلما اگر برای ۶ ماه یا یک سال، ۲۰ درصد به آن مبلغ اضافه شود، تمایلی به خرید آن محصول – در اینجا تور گردشگری- نخواهد داشت.
