توسط : مثبت نیوز – چهار فصل، ۴۵ قسمت و مسیری پر از فراز و نشیب؛ سریال «زخم کاری» یک تحول در درام‌پردازی و شخصیت‌سازی است و حالا با اتمام فصل پایانی به نقطه‌ای رسیده که مخاطبان به تحسین وا داشته است.
مهدویان بعد از تراژدی‌های «مکبث»، «هملت»، «شاه‌لیر» و «تاجر ونیزی» حالا برای فصل چهارم سریالش سراغ اقتباس از نمایشنامه اتللوی شکسپیر رفته است.
در نمایشنامه اقتباس شده، «اتللو» فرمانده‌ای نظامی است که برخلاف میل پدرش با زنی زیبا، ثروتمند و جوان به نام «دزدمونا» ازدواج می‌کند. همسر اتللو از سر بدخواهی حسادت او را برمی‌انگیزد و نهایتا کاری می‌کند که اتللو از سر خشم، همسر محبوبش را به قتل برساند.
البته قصه عاشقانه در این درام طوری پیش می‌رود که هنوز مخاطب به احساسات واقعی مالک و سیما به هم مطمئن نیست و به همین دلیل یک تعلیق درونی در قصه ایجاد می‌شود که التهاب تعلیق بیرونی را پررنگ‌تر می‌کند و این نقطه قوت بسیار مهمی است که در اکثر فیلمنامه‌های ایرانی به آن کم‌توجهی می‌شود.
کشمکش‌های مالک و سمیرا با یکدیگر، داستان زخم کاری: مجازات را می‌سازد که الحق و الانصاف انتخاب درستی در مسیر نوشتن فیلمنامه است.
با حضور مهدی سلطانی و در واقع پیدا شدن پدر سیما باید منتظر اتفاقات غیرمترقبه تازه‌ای بود. چراکه هیچ وقت از یک بازیگر مهم و پرسابقه برای بازی در سکوت و نداشتن نقشی دراماتیک، استفاده نمی‌شود.
مهدویان در یک مورد کاملا موفق بوده و آن هم «برندسازی در شبکه خانگی» است. «زخم کاری» را چه دوست داشته باشیم، چه نه، قطعا پروژه‌ای مهم است و مخاطبان پیگیری دارد که در انتظار تعیین سرنوشت شخصیت‌هایش هستند.
شخصیت‌پردازی و محبوبیت ضد قهرمان‌ها یا اصطلاحا بتمن‌های قصه در بین مخاطبین از نکات درخشان زخم کاری است.
این سریال اتفاق مهمی در مسیر شخصیت‌پردازی‌ها در هنر هفتم کشورمان محسوب می‌شوند.
