توسط : مثبت نیوز – در دوران اتحاد جماهیر شوروی، خودروی «زاپوروژتس» به نمادی افسانه‌ای تبدیل شده بود.
این خودرو که از دهه ۱۹۶۰ در شهر «زاپروژیا» اوکراین به صورت انبوه تولید می‌شد، به‌دلیل فریم‌های فولادی نازک و مخزن سوختی که زیر کاپوت جلو قرار داشت، شناخته می‌شد؛ ویژگی‌هایی که می‌توانستند حتی یک تصادف کوچک را به آتش‌سوزی خطرناکی تبدیل کنند. بااین حال، زاپوروژتس یک ویژگی کلاسیک دیگر نیز داشت: سپرهای نیکل‌کاری شده، که عواقب آنها تا به امروز ادامه دارد. به مدت چندین دهه، کارخانه‌هایی که قطعات این خودرو را تولید می‌کردند، به همراه سایر صنایع و فعالیت‌های کشاورزی، پساب‌های حاوی نیکل، کادمیوم، سرب و دیگر فلزات سنگین را به مخزن بزرگ دریاچه کاخوفکا ریخته و این سموم در لجن کف دریاچه تجمع یافته بودند.
ششم ژوئن ۲۰۲۳، رسوبات آلوده به وقوع یک فاجعه منجر شد که «الکساندر سوخودولوف»، هیدرودینامیک‌دان مؤسسه لایب‌نیتس، آن را «بمب ساعتی سمی» نامید. بخشی به عرض ۴۰۰ متر از سد کاخوفکا احتمالاً به دلیل خرابکاری فروریخت و ۱۶٫۴ کیلومتر مکعب آب به همراه چندین تن لجن آلوده به سمت رودخانه «دنیپر» در جنوب اوکراین سرازیر شد.
پیش از شکست سد، مخزن کاخوفکا لایه‌ای از رسوب «سیلت» به عمق ۱٫۵ متر انباشته کرده بود که معادل ۱٫۷ کیلومتر مکعب می‌شود. محققان برآورد کرده‌اند که رسوبات اکنون نمایان شده، حاوی حدود ۸۳ هزار تن فلزات سنگین هستند.
در بهار ۲۰۲۴، آب‌های آلوده ناشی از سیلاب تقریباً ۹۰۰ کیلومتر مربع را تحت تأثیر قرار داد.
