توسط : مثبت نیوز – محسن چاوشی بعد از سریال شهرزاد هم این تجربه‌های دلنشین را تکرار کرد ولی هیچ وقت نخواست در جریان اصلی موسیقی امروز ایران حل شود. او بنایی بر برگزار کردن کنسرت و پول روی پول گذاشتن نداشت و می‌خواست همواره مخاطبانش را در عطش شنیدن اثر جدیدی که خلق خواهد کرد و آن را در جایی از تصاویر سینمایی و تلویزیونی ارائه خواهد داد، نگه دارد.
افزون بر آن فعالیت‌های جانبی‌اش که بیشتر در حوزه آزادسازی زندانیان دربند به خاطر مشکلات مالی و قتل‌های غیرعمد است از او چهره انسان‌دوستانه و محبوب پیش چشم علاقمندانش ساخته تا هر چند وقت یک بار یکی از اقدامات خیرخواهانه‌اش سرتیتر اخبار رسانه‌ها شود. او انگار مواظب خود است که زیاد از حد از صدایش استفاده نکند و به صورت کاملا عامدانه و برنامه‌ریزی شده آثار و نوع انتشار و حتی عکس و خبر خود را مدیریت می‌کند و از اشتهار زیاد ذوق‌زده نشده و سعی در حضور به هر دلیلی در مجامع نداشته باشد.
رضا عطاران از تمامی حواشی به دور بوده و در هیچ دورهمی و شب‌های مافیا و جوکر نمی‌توانید سراغی از او بگیرید.
انگار کارنامه‌اش برای پشتوانه‌سازی آنقدر کافی است که نیازی به این حضورهای تبلیغاتی نداشته باشد و از طرف دیگر چنان کم‌کار است که سالی یکی دو نقش بیشتر قبول نمی‌کند در حالی که هر کس به جای او بود از این فرصت استفاده کرده و به دام سری‌دوزی می‌افتاد و حتی از مجری‌گری در مسابقات درپیت هم صرف‌نظر نمی‌کرد و از انباشت سرمایه و ثروت هنگفت لذت می‌برد اما او آن خلوت حکیمانه بهلول‌وارش را به همه این اشتهار مجازی و ثروت بی‌حساب ترجیح داده و با لباس ساده و صمیمی‌اش در بازارچه تهران دنبال خرید از دست‌فروش‌هاست.
مجتبی جباری می‌توانست مربی قابلی باشد و سال‌های سال در این فوتبال از این شهر به آن شهر برود و مربیگری کند یا در بدترین حالت بزند در کار تجارت و رستوران باز کند و فست‌فود بدهد دست ملت! اما او هیچ کدام از این‌ها را نکرد و با سرمایه‌اش کتابفروشی در بهترین نقطه شهر راه انداخت تا با کمک همسرش در حوزه فرهنگ و کتاب تنفس کند.
کتابسرای راوی از مدتی پیش تبدیل به پاتوق نویسندگان زیادی شده که جباری از آنها میزبانی می‌کند و گاه حتی جلسات رونمایی کتاب در مجموعه‌اش برگزار می‌کند تا نشان دهد که می‌شود حتی در فوتبال هم خلاف جریان آب شنا کرد. احتمالاً خیلی‌ها اطمینان دارند که در این دوره و زمانه کتابفروشی تجارت قابل اعتماد و مقرون به‌صرفه‌ای نیست اما همین که خود فرد به کارش ایمان داشته و پشت آن بایستد و از قراردادهای چند میلیاردی مربیگری تجربی در فوتبال امروز ایران بگذرد کار بزرگی کرده است.
