توسط : مثبت نیوز – اگر اثرات خشونت پایدار باشند، زیان اقتصادی discounted loss ناشی از این خشونت می‌تواند ۱۰ تا ۲۰برابر بیشتر از زیان مستقیمِ حین درگیری باشد.
مطالعات خرد نشان می‌دهند که کودکی که در معرض خشونت قرار گرفته، به‌طور دائم بین ۱.۲درصد تا ۳.۴درصد از درآمدش را برای هر سال تجربه خشونت از دست می‌دهد. مطالعات دیگر که مستقیما تاثیر خشونت بر آموزش را اندازه‌گیری کرده‌اند، نشان می‌دهند که کودکان آسیب‌دیده از جنگ داخلی، برای هر سال درگیری، به‌طور دائم بین ۰.۲ تا ۰.۲۴ سال آموزش را از دست می‌دهند. این به معنی کاهش دائم درآمدی بین ۲.۶درصد تا ۶.۱درصداست. حتی دوره‌های نسبتا کوتاه خشونت نیز می‌توانند اثری بلندمدت بر بهره‌وری نیروی کار داشته باشند که نهایتا بر انباشت سرمایه نیز اثر می‌گذارد. به این ترتیب، فاجعه انسانی ناشی از جنگ به «زیان اقتصادی آینده» نیز تبدیل می‌شود.
ولی این جنگ‌ها اثرات دیگر هم دارند. برای مثال: افزایش هزینه نیروی کار که در نتیجه آن ترس از خشونت و غیبت کارگران باعث افزایش ۹۳درصدی هزینه کار می‌شود. همچنین فروپاشی صادرات که شرکت‌های آسیب‌دیده قادر به تولید و صادرات نیستند، صادرات این شرکت‌ها تا ۵۰درصد کاهش می‌یابد و کل تجارت خارجی کشور به‌طور دائم تا ۳۰درصد افت می‌کند. همچنین بر اثر جنگ قیمت دارایی‌های ثابت (مانند مسکن) تا ۴۰درصد کاهش می‌یابد.
ساخت‌وساز غیرمسکونی حدود ۱۰.۸درصد افت می‌کند و سرمایه‌گذاری در ماشین‌آلات و تجهیزات تا ۲۶درصد کاهش می‌یابد. سرمایه‌گذاری کشاورزی هم بین ۱۲درصد تا ۵۶درصد کاهش می‌یابد. این اثرات تنها زمانی معکوس می‌شوند که صلح، باعث بهبود انتظارات آینده شود. اگر صلح شکننده یا موقتی به نظر برسد، سرمایه‌گذاری بازنمی‌گردد؛ نکته‌ای که می‌توان در آتش‌بس موقت فعلی دید. این نکته برای طراحی برنامه‌های بازسازی و تثبیت صلح بسیار مهم است. صلحی که بی‌ثبات تلقی شود، مانع از بهبود اقتصادی خواهد شد.
